14-02-2016 ben ik 9 jaar in dienst...
Hoewel, ik ben al niet meer in dienst, ik ben ontslagen, hoewel ik nog wel aan het werk ben.
Nog heel heel even en dan weet ik het, of ik mag blijven of niet....
Wat is het toch spannend, en wat gaat er toch veel veranderen, welke kant de beslissing ook op gaat vallen.
Mijn gevoel over de situatie is ook enorm veranderd. Eerst was ik vooral boos, verdrietig, vol ongeloof, teleurgesteld en depri... En dat heb ik soms nog steeds hoor, maar ik heb nu ook hoop en goede moed!
Ik weet wat ik wil, waar ik heen wil en hoe ik daar moet komen, ik heb een plan!
Een plan dat ik het liefste uitvoer bij Scapino, mijn vertrouwde plekje!
Het lijkt me zo leuk om deze nieuwe stap die de winkel maakt van dichtbij mee te maken .
Maar daar heb ik totaal geen invloed op, het is afwachten.
Wat ik wel weet, ik sta niet met lege handen, ik neem 9 jaar ervaring mee.
Negen jaar in drie winkels met negen filiaalmanagers in drie verschillende functies. Heel veel collega's heb ik zien komen en gaan. Ik heb in teams gewerkt waarbij men elkaar niks gunde, zelfs elkaars spullen jatte, maar ook in een team waarin we elkaar alles gunnen en voor elkaar zorgen, en alles wat daar tusseninzit.
Ik heb me ontwikkeld als verkoopster.
Was negen jaar geleden nog de vraag: lukt het??? het toppunt van mijn kunnen, nu ben ik een ervaren verkoopster met oog voor de individuele behoeften van de klant.
Een verkoopgesprek is een eitje, een boze klant een leuke uitdaging, immers, die laten we weer blij de deur uit gaan!
Ik heb me ontwikkeld als leidinggevende.
Van: dit moet er gebeuren! en dan verbaasd constateren dat een 15 jarige niet stilzwijgend hard doorwerkt (what was I thinking...) naar een veel positievere manier van aansturen, met veel meer voldoening en resultaat!
Ook als collega heb ik me ontwikkeld.
Niet alleen aan je eigen rooster denken, maar meedenken met de ander, je moet het samen doen!
Rescpect hebben voor elkaar en de ander in zijn waarde laten ook al vind je de houding van de ander lastig, zou je het zelf anders willen zien.
Nu zing ik dan in mijzelf met Elsa mee: Let it gooooooo
Ik heb 2 overvallen overleefd en ben er overheen gekomen.
Wat ben ik daar trots op!
Ik ben doorgegaan, iedere keer ging ik weer naar het werk, en als het me niet lukte probeerde ik het de volgende keer weer.
Flashbacks, hartkloppingen, angstaanvallen, hyperventilatie, ik heb doorgezet en nu heb ik het overwonnen!
Dat neem ik allemaal mee, dus hoe het ook af gaat lopen, Scapino, bedankt voor de mogelijkheid me zo te ontwikkelen!!!! En bedankt alle lieve collega's die me door de jaren heen hebben geholpen, opgeleid, ondersteund, getroost, gestimuleerd en die er samen met mij het beste van hebben gemaakt in moeilijke tijden, en een feestje in goede tijden! Ik ga jullie allemaal missen!
